dzień dziecka w Pacanowie

człowiek bez żadnych właściwości akryl na papierze 29X21 cm

Byliśmy w Sichowie Dużym, fonetycznie podobny do Sichowa z mojego dzieciństwa. Tym razem nie ten od niemieckiego barona lecz ten od polskiego księcia. Pałacu Radziwiła. Teraz jego świetność przywraca jego wnuk, zaś muzeum Bajek w Pacanowie do którego udawaliśmy się z powodu urodzin Basi i dnia dziecka wskazało nam to miejsce na nocleg i była to wspaniała rekomendacja. Zwłaszcza że sam Makuszyński podkreślał że dom w którym nie ma książek jest ponurym kryminałem, a ten w którym są jest napełniony słońcem. Tak też było właśnie w Sichowie, z każdej strony wystawały grzbiety książek. Po tych grzbietach dotarłem do pamiętników właściciela tego majątku. Krzysztofa Księcia Radziwiła. Jakże kontrastowały z muzeum Bajek w Pacanowie. Jego wspomnienia i przeżycia, niektóre makabryczne, przerażające, bardzo dalekie od dnia dziecka. Wojna, upodlenie, obozy koncentracyjne, śmierć obecna na co dzień i do tego ludzka wątróbka zawinięta w gazetę… ponoć nie zjadł jej z powodu tej gazety. Nie potrafię sobie wyobrazić tego położenia. Dla kontrastu więc przeskakiwałem szybko na Koziołka Matołka który stworzył z mgły to miasteczko, a zaczęło się ponoć od smutku jaki zobaczył Makuszyński w pewnej restauracji na twarzy pewnego nieznajomego. - Co Pan taki smutny zagadnął. – Pan też byłby taki gdyby mieszkał Pan tam gdzie ja. – A gdzież to Pan mieszka – A w Pacanowie – Co więc tam takiego smutnego – A to że każdy może mnie nazwać bezkarnie Pacanem.

Kiedy to usłyszał postanowił i obiecał że sprawi iż Pacanów przestanie być smutny i stąd ponoć wzięła się chęć stworzenia koziołka matołka. Natomiast Krzysztof Radziwił w swoich pamiętnikach tak oto wspomina Pacanów, że mianowicie pewien ubogi emigrant wyjechał za ocean po lepsze życie i tam najął się do armii, zaraz też wybuchła wojna i on miał pecha i zginął. A więc rząd USA postanowił odszukać jego rodziców i wypłacać im całkiem pokaźną rentę. Tak też się stało, szkopuł jedynie że byli niepiśmienni, a potrzebny był dowód że pieniądze trafiają do adresata, więc wójt zaradził że będzie podpisywał się w ich imieniu i do samej śmierci do śmierci tych rodziców podpisywał. Oczywiście amerykanie nie dowiedzieli się o ich śmierci zbyt szybko i w ten sposób wydawałoby się prymitywny i zacofany wójt bzykał przez wiele lat supermocarstwo inkasując za to wojenną rentę jednego ze swoich mieszkańców którego mógł nawet nie znał. Nie można więc powiedzieć że ówczesny wójt był pacanem.